Glossa is the place to be als u het verleden wilt fotograferen. In het agrarische dorp lopen de vrouwen nog in klederdracht, ziet u ezeltjes op steile klinkerstraatjes met een lading fruit of hooi en is het zicht op Skíathos, Pílio en Evia werkelijk fenomenaal. De mooiste foto’s maakt u er tegen zonsondergang.
Geluidsoverlast komt in het woordenboek van Skópelos Σκόπελος niet voor. Want waar hebben we het over? De cicaden met hun haperende mantra in de pijnbomen? Een hond die aanslaat in een wijngaard? De haan die geheel overbodig de zon aankondigt? Een dwarse ezel die balkt omdat hij geen zin heeft in z’n vrachtje brandhout?
Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan dat het wonderschone Skópelos, het middelste en grootste van onze eilandenkuur, zo puur en onbedorven is gebleven. ‘Niet te filmen’, zou de jongere generatie zeggen, maar dat is niet waar. Heel de wereld heeft Skópelos immers kunnen bewonderen toen een paar jaar terug de musicalfilm Mamma Mia! uitkwam. De kaskraker, met Meryl Streep, Pierce Brosnan en Colin Firth in de hoofdrollen, was niet per se een succes vanwege de manier waarop de drie filmsterren de beroemde ABBA-liedjes vertolkten. Het had eerder te maken met de romantische setting: het ‘Griekse eiland Kalokairi’, in werkelijkheid was dat dus Skópelos (en ook een beetje Skiáthos).
De cast van Mamma Mia! verbleef ten tijde van de opnamen onder meer in het Skopelos Village Hotel****, aan de overkant van de stadsbaai. Het heeft ruime suites en studio’s voor 2 tot 4 personen.
Er is geen vliegveld op Skópelos. U kunt er alleen maar komen met de ferry uit Skiáthos. Er zijn twee aankomsthavens: aan de westkant is dat in Loutráki Λουτράκι en aan de oostkant (de belangrijkste) in Skópelos-Stad. Daar heeft u een geweldige entree, langs de kliffen die Skópelos zijn naam ‘de rots’ gaven. De hoofdstad heeft een van de mooiste natuurlijke havens in de Egeïsche Zee. Die werd vroeger van bovenaf bewaakt vanuit het Venetiaanse fort. Wat meteen opvalt, is het grote aantal kerken en kapellen. Er zijn er bijna 300 op het eiland. De meeste zijn gebouwd in de zeventiende eeuw door de nieuwe bewoners van Skópelos. De vorige eilanders waren een eeuw eerder door de Ottomaanse grootadmiraal en kaper Barbarossa afgeslacht.
Vandaag de dag is Skópelos juist vredig en lieflijk. In de lente krijg je af en toe het idee dat je in een impressionistisch schilderij van Claude Monet wandelt, als klaprozen en andere wilde bloemen vrolijk de olijfgaarden kleuren, met op de achtergrond de lichtgroene bergen. Groen blijft Skópelos het hele jaar door, want het eiland is dichtbebost met pijnbomen die prachtig afsteken tegen het kalksteen en de turkooizen zee. Later in het seizoen vermengen ook de geuren van wilde kruiden en de pijnbomen zich met elkaar.
De wandelmogelijkheden zijn enorm op Skópelos. Als je alle wandelpaden zou willen volgen, heb je minstens twee volle weken nodig, zonder een dag rust. Als u niet opziet tegen een lange tocht met hoogteverschillen, bevelen we een leuke route aan: van Skópelos-Stad naar het noordelijk gelegen Glóssa Γλώσσα. ’s Morgens beginnen, met de zon in de rug. Tegenover Glóssa op een rots voor de noordoostkust vindt u de Agios Ioánniskapel Άγιος Ιωάννης, die u zult herkennen als u Mamma Mia! heeft gezien.
Een pluim overigens voor het geweldige openbaar vervoer op de enige weg van betekenis. Het is helemaal afgestemd op de behoeften van de wandelende medemens. Want terug naar Skópelos-Stad met de bus is wel zo relaxed.
Wat betreft de stranden is Skópelos minder ruim bedeeld dan Skiáthos en ze zijn ook lastiger te bereiken, sommige echt alleen met een bootje. Maar eerlijk gezegd maakt dat de aanwezige stranden nóg exclusiever en romantischer. Als u op eigen gelegenheid gaat, moet u wel zorgen voor voldoende eten en drinken, want strandtentjes zijn lang niet altijd aanwezig.
